Sevistan

Bir tutam sevgisi

Bir avuç hüznü varsa

Koşup gelmelidir insan

Yer kapmalıdır bu tahtı gönülde

Dişini geçirmeli elmaya

Ortak olmalıdır ısırığa

Yarısını kapmalı

Bir köşeye çekip yaklaşık bir ömür boyunca

Sineye saklamalıdır

Bir kere  değil, bin defa da olsa tamamını bitirememelidir

Ne elma o kadar da Amasya

Ne portakal o kadar da Washington

İnsan hissiyat okunu erostan tarafa atmazsa

Alıp başını gidemeyecekse ikili biçimli

Özgür ruhunu mezbeleye götüreceklerdir

Bağcıklarından kurtulup yareni aramak için

Sevistan ormana gece yarısı dalmayacaksa

O öpücüğü yarım bırakmalı, kalbine kepenk vurmalıdır.

Balta girmemiş orman burasıdır

Hiç restorasyon görmemiş Roma harabesi buradadır

Balta girmese bile sevda giremeyecek değildir

Restorasyon görmemiş diye sevgi görülmeyecek midir?

 Aş oraları aşka engel koyan kuralları

Otoriter betondan şuraları

Kalbini de yanında getirmeyi unutmadan

Kap gel özlemini sokul yana

Ayva ağacı çiçekleniyor sevistan’da